Un blog de Aída Pallarès

miércoles, 15 de diciembre de 2010

Realidad

Air (Suite III) BWV 1068 Bach

¿Cómo ves el mundo? ¿Cómo ves la realidad? Aunque intentemos comprender la visión de los otros e incluso empatizar con ellos, nuestra subjetividad, que nace del propio hecho de que somos un sujeto que piensa, y vive, nos impide saber como ve esa persona.
¿Qué harías si solo por cinco minutos pudieras tener los ojos de alguien? ¿Quién serías? ¿Y a quién observarias?

lunes, 13 de diciembre de 2010

Recuerdos de ficción.

The Passenger- Iggy Pop.

Actuamos. Siempre estamos actuando. Si todos dicen que el color rojo es azul, ¿dirás que es azul? La sociedad presiona, acecha. No quiere individuos, quiere colectivos. Colectivos homogéneos. ¿Por qué pones tantos puntos? Tienes que ser tú. Escribiendo, hablando, sintiendo, actuando. Comas, puntos, signos de interrogación, ¡qué más da! Exprésate.
Seguramente esto no sirva para nada, solo son palabras. Una detrás de otra, creando una frase más o menos coherente. Pero sigues sin saber de qué quieres hablar. Autoexigencia.

¿Qué pasaría si te encontraras con tu pasado? Con ese pasado que sigue siendo presente, al que echas de menos. Díselo. Dile que os hicistéis demasiado daño. Dile que no podías seguir así, que su imagen aún pervive pero que ya no es más que un mero recuerdo. Un recuerdo con una sola cara. Las risas, los abrazos, la compañía. El mundo de ficción que queríais crear. Proyectos que nunca se realizarán, pero de los que ahora puedes hablar.
Habla, exprésate, escribe. Sé tu mismo. Nunca cambies, evoluciona. Y nunca olvides la verdad.

Martha- Tom Waits.

lunes, 13 de septiembre de 2010

Life.


I fent camí, molt lluny d'aquí, arribo a la conclusió que no conec cap bon escriptor que sigui feliç.


O potser és pura provocació?